Η άσπερμη ποικιλία ¨ Αττική ¨.

Πρώιμη ποικιλία 

με

σκούρο κόκκινο 

σχεδόν μαύρο χρώμα.

Ωριμάζει

το

τρίτο δεκαήμερο Ιουλίου.

Μπολιασμένο επάνω στα 110R

στο σπίτι σε κρεβατίνα,

στο αμπέλι(12 km μακριά)

σε κύπελλο

παρουσιάζει

περίπου μια εβδομάδα διαφορά

στην 

ωρίμανση

αλλά και στην εξέλιξή της

(τόσο

 καλλιεργητικά

όσο και 

οργανοληπτικά)

Στην πιο πάνω  φωτο είναι από την καλλιέργεια στο αμπέλι(22 Ιούλιος 10).

Εδώ οι ρόγες έχουν ομοιόμορφο μαύρο χρώμα.

Στην επόμενη φωτο,στη κρεβατίνα, τραβηγμένη εχθές,

η διχρωμία οφείλεται σε ισχυρούς ανέμους την εποχή άνθησης.

Στον κήπο παρουσιάζει επίσης ξήρανση ράχης

-το έχω παρακάνει ίσως με τα οργανικά και την στάχτη 

από το τζάκι(περίσσεια καλίου)-

Εδώ απο κάτω,είμαστε στις 20 Αυγ. του "12 στον αγρό.

Άλλες συνθήκες αυτόν τον χρόνο-

η ποικιλία είναι να την ματιάσεις.

Πεντακάθαρη και πάντα εντυπωσιακή σε ποσότητα και μέγεθος,

 με μια μόνη φυτοπροστατευτική επέμβαση

 μετά τις ανοιξιάτικες βροχές.

Θα το χαρακτήριζα σαν το 

απόλυτο

-για τα γούστα μου-

επιτραπέζιο σταφύλι

(χωρίς να παραιτούμαι 

από μερικά ακόμη)

εάν πήγαινε κάπως προς μοσχάτο.

Χαρακτηριστικό που όπως βρίσκω εδώ ,

συνδυάζει με άλλα

η μάλλον νέα ποικιλία

Summer Royal Black Seedless

Σαν τον κάθε φτωχό Νώε των Αγρών

ξερογλείφομαι για ποικιλίες

έτοιμος να ξαναπέσω σε βάσανα...
(Βέβαια,

 όχι πια ότι κ ότι

 όπως στο ξεκίνημα!)

Στην επόμενη φωτο, η γνωστή

σουλτανίνα.

Εννοείται(;) πουθενά δεν κάνω χρήση γιββερελλινων(ορμονών).

Η σύγκριση μεγέθους, συντριπτική.

Στην ¨ Αττική ¨ γλιτώνω τις τσαχπινιές

της σουλτανίνας.

Κλαδεύεται στο ένα με δυο μάτια.

Το δε Thompson που έχω επίσης

εγκαταστήσει στο αμπέλι

χωρίς ορμόνες γίνεται απλά 

λίγο μεγαλύτερο

και αραιότερο

 από την σουλτ.

Με την Κορινθιακή σταφίδα

ε, εκεί πια και αν μιλήσω για μέγεθος...

Ίδια σκάγια μου βγαίνει!

Ας έχει.

Όταν την πήρα από το φυτώριο 

-7 κομμάτια-

είχα στο νου μου

την γλυκεια ανάμνηση

του τρύγου δυο χρόνων

στο αμπέλι ενός φίλου 

στη Ζάκυνθο

-κάτοικος Αθηνών

&

αιώνιος φοιτητής ων...

Με την σημερινή αστάθεια,την καταιγίδα και τα 10 χιλ. βροχής

που μέτρησα στον κήπο,

θυμήθηκα τους πανικούς για την απλωμένη σταφίδα

-είμαστε βέβαια μακριά από τον τρύγο και το άπλωμα-

Όπως όμως και να χει,με μέση υγρασία αύριο 

γύρω στο60%

και μεγ. θερμ. στους 27,6 καθώς διαβάζω την πρόγνωση,

να μαι ξανά μπροστά στη σπαζοκεφαλιά της φυτοπροστασίας...

Κλείνοντας θέλω ν αναφερθώ

στο βιβλίο του¨ θείου ¨

Κ.Ι.Κουσουλα

με το οποίο στα χέρια 
έχω περάσει ονειροπολώντας
για το αμπελάκι που θα έστηνα ο ίδιος πια
πολλές-πολλές ώρες
σε εποχές προ-ίντερνετ.
Αλλά και στον ίδιο τον δάσκαλο
τον οποίο γνώρισα από κοντά
σε μια συνάντησή μας
και που μέσα από την γραφίδα του
σε έργα του λογοτεχνικά
ένοιωσα ¨ συγγενής ¨ του.