Μπόλιασμα στο αμπέλι: Ο Νώε των Αγρών...
Από κάθε ποικιλία που μπορούσα να βρω, έβαζα το λιγότερο τρία κομμάτια. Να δοκιμάσω απ όλα για να καταλήξω στο γούστο μου... Μεγάλη βόλτα σκεφτομαι. Τι να γίνει; Αυτός ήταν ο δρόμος μου. Με όλο τον κόπο του,αν ξαναβρισκόμουν στην αρχή, πάλι τον ίδιο θα ήθελα να πάρω για να το ευχαριστηθώ! Οι δυσκολίες που βγήκανε στη μέση είχανε να κάνουν με τον διαφορετικό χειρισμό που ήθελε κάθε ποικιλία (πχ το κλάδεμα,χρονος ωριμανσης). Με την διαφορετική ευπάθεια σε αρρώστιες (πχ το ωίδιο στο μοσχάτο Αλεξανδρείας) Έτσι λοιπόν................ Στο κλάδεμα τον Φλεβάρη διαλέγω τις βέργες για εμβολιασμό, τις εμβαπτίζω για λίγα λεπτά σε μηκυτοκτόνο. Κατόπιν τις αποχαιρετώ τυλιγμένες σε εφημερίδα και νάιλον σακούλα στο ψυγείο. Από χτες -τέλη Μάρτη, θυμίζω...- ξεκίνησα με αυτά που θα γίνουν μαύρα μοσχάτα(Αμβούργου) Δεν βρίσκω νόημα στην παράθεση όλων των ατέλειωτων ποικιλιών οι οποίες δεν ταίριαξαν με τα καλλιεργητικά η οργανοληπτικά γουστα μου... ... κατευθείαν στο θέμα λοιπόν, οι δ