Αχλάδι μαρμελάδα

Μετά την τελευταία αλλαγή σκηνικού στον καιρό
-τι θαυμάσιο αυτό το ξαφνικό φθινόπωρο!-
με τη πτώση θερμοκρασίας,την έλλειψη ηλιοφάνειας
και τα 7 χιλ. δυο ημερων βροχής  που μέτρησα χτες στον κήπο,
αλλά και τις προβλέψεις,
αδύνατον επίσης είναι πια να συνεχίσω την αποξήρανση στο ηλιακό ξηραντήριο
τη παραγωγή αχλαδιού.
Ο τι προλάβαμε, προλάβαμε.

Ώστε...

...η κατσαρόλα δεν προλαβαίνει να βρει ανάπαυση

-αλλά τι ανάγκη έχει αυτή; 

(Στη μέση, είναι το υλικό για το κομποστ,

με το οποίο θα κλείσω την ανάρτησή μου)

Τα χρηστικά τώρα :

Βάζω το ένα πέμπτο της προβλεπόμενης ζάχαρης,

αντί δηλ. για ένα προς ένα, ένα προς πέντε.

Δεν βγάζω το φλούδι 

το οποίο ενώ δεν ¨ φαίνεται ¨ στο τέλος,

δίνει ίνες και φυσικά άρωμα και γεύση.

Βράζω σε πολύ χαμηλή φωτιά με κλειστό καπάκι

 πρώτα χωρίς ζάχαρη και φυσικά χωρίς σταγόνα νερό. 

Με τον βρασμό η χύτρα γεμίζει από το χυμό του φρούτου.

Παρενθετικά να πω οτι στον αγρό

όλα μου τα οπωροφόρα εκτός εσπεριδοειδών και ροδακινιάς

μεγαλώνουν ¨ ξηρικά ¨.

(Μια επιστήμη και μια τέχνη,το πότισμα,

για την οποία χρειάζονται πολλές αναρτήσεις

και όπου έχω πολύ δρόμο να κάνω...)

Σε αυτό πάντως-και στον κόπο- 

αποδίδω το εξαιρετικό για τα γούστα μου άρωμά τους.

Όλων των ποικιλιών μου.Και αυτές  πιο κάτω,δεν είναι οι μόνες.

(Στη μέση,η Αυγουστιάτικη ΄η Σκοπελίτικη.

Ενδιαφέρουσα ποικιλία, προσφέρεται για ξήρανση.

Μια αναζήτηση στον ιστό δυστυχώς δεν απέδωσε αποτέλεσμα.)

Συνεχίζω. Όταν μετά από λίγο

-πάντα σε χαμηλή φωτιά ώστε να κρατήσω

όσο γίνεται πιο άθικτο το μπουκέτο για την όσφρηση-

έχουν δώσει όσο χυμό ήταν να δώσουν τα φρούτα,

προσθέτω τη ζάχαρη .

Αφήνω κανένα μισάωρο.

Η φωτιά, μέχρι το τέλος, χαμηλή.

Το υλικό αφού κλείσω, μένει να χλιανει.

Και εδώ πάλι κάτι ενδιαφέρον:

Έχω ανάμικτα,το νέκταρ και την αμβροσία,

υλικό για μαρμελάδα και χυμό.

Καθώς ο βρασμός είναι σε πολύ χαμηλή φωτιά

 και για όχι πολύ ώρα

σουρώνω χοντρικά και ξεχωρίζω  σε μια πρώτη δόση τον χυμό.

Περνάω από μπλέντερ το υπόλοιπο ελαφριά.Έτοιμος!

Ο χυμός

 θα πάρει πρώτος-αφού κρυώσει φυσικά-

πρώτος τον δρόμο για τον καταψύκτη για κάθε χειμωνιάτικη χρήση.

Η μαρμελάδα,

 κανονικά θα ¨τράβαγε¨ για κάνα δυο μέρες απλωμένη σε ταψιά στον ήλιο.

Τώρα όμως,

 ένα μέρος ακολουθεί στα ειδικά σακουλάκια τον χυμό στον καταψύκτη

και ένα άλλο συσκευάζεται σε βαζάκια με την τεχνική του μπεν μαρι

για άμεση χρήση!

Και εδώ, στο ένα από τα τέσσερα βαρέλια του κομποστ,

...η ζωή συνεχίζεται

χωρίς να πηγαίνει τίποτα χαμένο...