Μπόλιασμα στο αμπέλι: Ο Νώε των Αγρών...
Από κάθε ποικιλία που μπορούσα να βρω,
έβαζα το λιγότερο τρία κομμάτια.
Να δοκιμάσω απ όλα για να καταλήξω στο γούστο μου...
Μεγάλη βόλτα σκεφτομαι.
Τι να γίνει; Αυτός ήταν ο δρόμος μου.
Με όλο τον κόπο του,αν ξαναβρισκόμουν στην αρχή,
πάλι τον ίδιο θα ήθελα να πάρω για να το ευχαριστηθώ!
Οι δυσκολίες που βγήκανε στη μέση
είχανε να κάνουν με τον διαφορετικό χειρισμό
που ήθελε κάθε ποικιλία
(πχ το κλάδεμα,χρονος ωριμανσης).
Με την διαφορετική ευπάθεια σε αρρώστιες
(πχ το ωίδιο στο μοσχάτο Αλεξανδρείας)
Έτσι λοιπόν................
Στο κλάδεμα τον Φλεβάρη
διαλέγω τις βέργες για εμβολιασμό,
τις εμβαπτίζω για λίγα λεπτά σε μηκυτοκτόνο.
Κατόπιν τις αποχαιρετώ
τυλιγμένες σε εφημερίδα και νάιλον σακούλα στο ψυγείο.
Από χτες
-τέλη Μάρτη, θυμίζω...-
ξεκίνησα με αυτά που θα γίνουν μαύρα μοσχάτα(Αμβούργου)
Δεν βρίσκω νόημα στην παράθεση όλων των ατέλειωτων ποικιλιών
οι οποίες δεν ταίριαξαν
με τα καλλιεργητικά η οργανοληπτικά γουστα μου...
... κατευθείαν στο θέμα λοιπόν,
οι δε εικόνες μιλάνε μόνες τους...
Παρέα με το m p3 να παίζει αγαπητικο' της βοσκοπούλας
με την βοήθεια φιλικής ιστοσελίδας).
Στην επάνω φωτό, τα πρώτα αποτελέσματα
γύρω στους δυο μήνες αργότερα...
Από κάτω,η πρόοδος πιο ορμητική
τρεις μήνες μετά
-αρχές Ιούλη-
Μέσα Σεπτέμβρη από κάτω,
σε μερικά πρεμνα συνυπάρχουν
καρποί και των δυο ποικιλιών...
Αυτές εδώ τώρα πιο κάτω,
είναι λίγο πριν την έναρξη της επόμενης καλλιεργητικής περιόδου.
Μάρτης 2011 λοιπόν.Αμέσως μετά το σχολείο.
Με κάποια καθυστέρηση,να τελειώσω το κλάδεμα
πριν ανέβουν οι χυμοί
αλλά και να τακτοποιήσω τα μπολιασμένα.
Από καιρό ήθελα να ¨ ακουμπήσω ¨στα όσα δοκίμασα τον περσινό Μάρτη
-με τον οποίο άλλωστε ξεκίνησα αυτή την ανάρτηση...-
Καλή ευκαιρία για μερικές διευκρινίσεις,νομίζω...
Αρχικά, όσον αφορά το σημείο στο υποκείμενο
που επιλέγω να εμβολιάσω.
Όπως διακρίνεται στις φωτό
ακολούθησα τρεις κατευθύνσεις:
1) Καρατόμηση κάτω από το παλιό εμβόλιο του υποκ.
2α) Επάνω στο παλιό εμβόλιο
σε παλιό (μεγάλης ηλικίας) ξύλο
-με σφήνες-,
2β) Επάνω από το εμβόλιο
σε βλαστό της προηγούμενης χρονιάς
με τον αγγλικό, διπλό σχιστό.
δεν χάθηκε κανένα πρέμνο.
με φέρνει έναν χρόνο πίσω.
-στο άγριο υποκείμενο-
η ανάπτυξη υπήρξε
-μετά την επιτυχία-
πολύ ζωηρή.
Σχόλια
Ερώτηση:
1. σφήνες πελεκίζονται και απο τις δύο πλέυρές το ίδιο, δηλαδή αφήνουμε φλοιό και στις δύο μπάντες ( και στη πλευρά που χώνεται εσωτερικά της σχισμής και σαυτήν που ειναι εξωρικά, πρόσωπο με το φλοιό του υποκειμένου) του ίδιου πάχους ?
2.το άνοιγμα τησ σχισμής μεταξύ των δύο μοσχευμάτων με τη το γεμίζουμε ? ή μένει κενό και απλώς επικαλύπτεται με την αλοιφή προστασίας που βάζουμε στις τομές γενηκότερα ?
3. Ακολοουθείται ο ίδιος τρόπος αμβολιασμού και σε κρεβατίνα (κληματαριά 10 χρονών, νυχάκι, κάθε χρόνο φρορτώνεται, αλλά όταν αρχινα γλυκένει η ρόγα, γύρω στον αύγουστο, εκεί που τα σταφίλια είναι μια χαρά υγειέστατα και 1 - 3 κιλά το καθένα, αρχίζουν να χαλάνε και σε 1-2 βδομάδες, τα χάνω όλα !
Ευχαριστώ,
Σωτήρης Γλαμπεδάκης
μεγάλης ηλικίας νέος αμπελουργός.
η πιο σφιχτή συναρμογή της σφήνας στο υποκείμενο ¨εξωτερικά¨, με σκοπό την ένωση των κάμβιων.Όπως βολέψει λοιπόν μέσα,ανάλογα με το εάν βάζω μια,η δυο σφήνες .
2.Ναι.Το άνοιγμα, το γεμίζω να κλείσει καλά,με την πάστα εμβολιασμού.
3.Δέκα χρονών πρέμνο,ίσα που έχει μπει στο ενήλικο στάδιό του...
Με αλλαγή ποικιλίας άραγε, θα υποχωρήσουν τα συμπτώματα;
Για την εμπειρία μου στον εμβολιασμό κρεβατίνας,νομίζω οφείλω μια ιδιαίτερη αναφορά-να παρακαλέσω για λίγο χρόνο;
...¨μεγάλης ηλικίας¨μου φαίνεται ότι γινόμαστε,
όταν παύει το μυαλό να σκέπτεται
και η περδικούλα μας να το λέει...
Από ότι βλέπω,δεν είναι με τίποτα η περίπτωση...
Καλή επιτυχία!